Bana Mutluluğu Kim Öğretecek

Hayat neden böylesine zor
Bir insanın yükü neden bu kadar ağır
Bir yürekten güven nasıl çalınır
Geçmişi, geleceği nasıl yok edilir
Sonra da git yaşa diye dünya zindanında bırakılır
Şimdi kime nasıl inanıp
Körü körüne bağlanıp nasıl seveceğim
Birine seni seviyorum deyip
Susuzluğumsun, sonsuzluğumsun diye nasıl sesleneceğim...

Bir insanın güneşi nasıl çalınır
Gam dolu yürekle, bulutlu gözlerle
Yalnızlığa nasıl mahkûm edilir
Bir omuza yaslanmak
Sevdiğinin dizlerinde uykuya dalmak
Bu kadar mı zor, bu kadar mı imkânsız...

Oysa hayatı tanıdığımı sanırdım
Hiçbir şey bilmeyen ukalaymışım
Ben bana yar değilken
Başkasına nasıl sevgiyle bakacağım
Kendimden kaçıp nefret ederken
Kimden merhamet dileneceğim
Hayatta en iyi ölmeden ölmeyi öğrendim...

Kendinden vazgeçmek
Bir ömür sevgiden mahrum kalmak
Hasretin gizli dehlizlerinde yalnızlıktan çıldırmak
Ne bir dinleyen, ne bir anlayan olmadan
Solgun bir yürekle yaşama tutunmak için nedenler aramak
Oysa her an ölüp her nefeste yeniden dirilirken
Yüreğimde hançer, beynimde yaşadığım ihanet çakılıyken
Bütün güzelliklere uzaktan seyirci kalırken
Hüzünlü şarkılara mahkûm
Unutmak için kadehlere mahkûmken
Bana mutluluğu kim anlatıp, kim öğretecek...

©
6 Kasım 2024
09:26