Bana geldiğin zaman
Önce bahçemdeki çiçeklerin yüzü gülerdi,
Sonra kapının zili mutluluk şarkılarıyla çalardı
Ve ürkek adımlarla girerken içeri
Bir gülüşün vururdu yüzüne ışık gibi,
Kaldırıp başını uzatırdın dudaklarını
Dudaklarıma alışık gibi...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
