benim aşklarım esmer,
yalnızlıklarım sarışındır.
ruhum tere batar uzaklardan
hiç doğmamış, asla eskimemiş
denize mıknatıslı kayıklar,
köpük saçarak geçerken.
her gece birbirine lehimlenerek
bütünlenen bedenlerimiz,
çok sesli bir ağıtın meydanında
giyotinle tıraş eder damarlarını.
çizik bir beatles plağı
deler gecenin lavantalı dumanını.
bilirim, ama susarım;
içimde bir tek yüzünle tamlanan
aç gözlü bir boşluk doğar.
hem ne diye ağlıyorsun,
birbirine benzer bütün kötü şarkılar.
benim aşklarım esmer,
yalnızlıklarım melezdir.
anılarım, şimalde konumlanmış
gülünç birer parantezdir.
sualim baki:
farkı var mıdır gecenin
gündüzden, kör olana.
her bir yanım köroğlu bir çıkmaz.
hafızamda tüyleri kirden kıvrılmış,
sapsarı bir köpek koşturur durur:
yaralanmış olan, hiçbir şeyden korkmaz.
bilirim, ama sussam daha iyi;
aynaları yüzüme tutmazsanız
benim varlığım da katlanılır gibi.
hayatı içime atarım, hazmedemem,
binlerce türkü çıkarırım
tek bir ezgiden
ve hiç acımadan öldürürüm kendimi
sizlere benzemeye çalışırken.
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 12:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
