BALONLARDAKİ ÇOCUKLARLA
/elimizde hayal balonları/
hiç unutmam gene bir gün ., rüzgarın tatsız yönden estiği bir gün
binlerce değil daha da çok ., on binlerce çocuk girmiştik kol-kola
yürüyorduk ., ’bugün ölmek değil-yarın gülmek istiyoruz’ sloganıyla
Hayat, mayat diyorlar
Benim gözüm mayat'ta.
Hayatin eksiği var:
Hayat eksik hayatta.
Takınsam, kanat, manat;
Devamını Oku
Benim gözüm mayat'ta.
Hayatin eksiği var:
Hayat eksik hayatta.
Takınsam, kanat, manat;
Çok güzeldi. Kalem konuşmuş, ayrıca resim çizmiş, film çekmiş...
Bugün hiç gelmeyecekmiş gibi gelen ama yarınlarda bir gün mutlaka gelecek olan bir gün… O gün ayaklarım beni ., bekleyeni olmadığı-uğurlayanı kalmadığı için kendini buzlara gömen o istasyona götürdü…. Çok bekledim ama sonunda yüzleri soluk hasret çiçekleri vuslat ülkesinin buzlara saklanmış bu istasyonuna
yorgun bir kara tren getirdiler duman-duman tüterek/iterek arkasından…
Tren peronu ortalayıp durunca yalnızlıklar kompartımanının içinde bir yalnız kadın elinden bırakarak yazdığı/yaşadığı romanı ürkek bir ceylan gibi kalktı yerinden… Trenden indi., karşımda durdu… Aynı anda trenin pencerelerinden güvercinler havalandı., çocuklar ellerindeki balonları havaya bırakıp etrafımızda halka olup halaya durdu… Biz adım-adım yaklaştık birbirimize… Ve ..,
OYYY NASIL SARILDIK BİR BİLSEN., NASIL SARILDIK…
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta