Bir balık vardı ve onun hayalleri,
Kaçmak istiyordu cam hapisten,
Aklına ansızın sonsuzluğu anımsatan mavi okyanuslar ve kendine benzeyen balıklar geldi.
Atladı akvaryumdan fakat düştü yere,
Kıvrandı, kıvrandı ve can verdi oracıkta,
Uğrunda öldüğü hayal ne hoştu,
O hiç görmediği okyanusların hayaliyle ölmüştü,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta