Balık olmak vardı
Uçsuz bucaksız şu deryada
Deryayı bilmeden dolaşmak gamsızca
Bilmeden şu koca dünyanın tasasını
Bilmeden zulmü, esareti, korkuyu
Sonsuz derinliklerde yaşamak hürriyeti doyasıya
Aç kalmadan, uykusuz kalmadan
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Her balığın bir büyüğü var ve sanırım onlarda korkuyorlar...Tebrikler...Saygılar...
..
Evet, bilmek, farkına varmak ağır yüktür insana.
Kutlarımmmmmmmmmmmmmmmmmm.
..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta