Balaran Şiiri - Seyfi Karaca

Daldalan balaran
Bilseydin..
Ne büyülü bir şeydi
Çakmak taşındaki sana yakın kıvılcım
Seni
En değerli kılan kalbinle uzanabilseydin
Ellerin ne güzel işler yapacaktı yaktığın ateşten
Ne güzel hayallerin olacaktı
Karanlıkta kaldığında bile
İnce tüller ardına sakladığın umudu bilseydin
Farkına varabilseydin sadece
Basit bir taştan ibaret olmadığını dünyanın
Bağrına bastığın hakiklerin
Her kolyesi öncesine volkandan
Bilseydin
Bin kere daha fazla dayanacaktın
Omzundaki ağan yorguna
Daha fazla sarılacaktın ırmak kenarındaki
Kökleri ışık ve su ile beslenen hayat denen ağaca
Şimdi bilseydin bile
Öyle midir ki arıkovanlarındasın erguvanlara hasret
Adını bilmediğin yaraların vardır he mi..?
Bilseydin bu yüzden susar sessizliğin sinende
Ne iyi ettin de...
Hoş geldin diyecektin
Ekmeğini taştan çıkaran sana yanık aşka
Ve sevgi kundağında seninle doğan
Kıvılcım bestek'arı günlere

Seyfi Karaca........Eylül / 10