Gecenin sendeleyişinden ürperip
içimden söküp alman için ruhumu küflendiren tohumları,
şehri göz kamaştıran bir yalnızlığın tonlarına boyayıp
kelimelerin üzerine atılmış çentikleri silerek,
artık utanmayıp sevmeye dair müstehcen tahayyüllerden,
utandırmadan sevilmenin karşısında iç geçirerek
geldim, buradayım.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta