21 Ekim 1981 - 09 Eylül 2019
Rüzgar, yeniden nefes alırmış gibi delicesine koşuşuyor sokaklarda,
için için bir yağmur kuruyup yanaklarında, yeniden hayat bulmaya çabalıyor
yaşamın acısı dağılırkeninsanın içinde;
bir kare fotoğrafa sığı veriyor bütün hayat,
bütün ağırlığı kaybolurken ruhunun, doğmuşluğun ölmüşlükten yada öleceklikten farkı kalmıyor artık.
yinede kendini dışında görmek gibi bir his kalıyor adamın sırtında
ve eziliyor ağırlığı yüklendikçe yaşamın,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta