Bak anne ben büyüdüm, büyüdüm de fahişe oldum
Her gece sokaklarda ekmek arar oldum
Koca İstanbul üstümden geçti her şeyi unutur oldum
Bir o sevmedi beni bir o bakmadı yüzüme
Kim mi o anne ben kan revan içinde bırakan insan müsvettesi
Bırakmadı hüzünler beni mahvedene kadar koştular peşimden
O müsvette düzülen kadın gibi her gece koynuma girdi
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta