Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bakın hele... Gül diyarının Gülce'lerinin bereketine...
Betondan da katı olduk değil mi...
Anlamak yok!
Anlamaya çalışmak yok!
Dil çok da, dilde söz yok!
Ne çelişkidir bunlar Ya Rab!
Bu mudur yakışan, "eşrefi mahlukat" diye övdüklerine...
Benim bir hayalim var...
Hani o dön de bak dediğin köylerle ilgili... Ama hep ertelenmiş...
Küçücük bir kulübem olsa,
Artık her uyandığımda yeşili görsem, kulaklarıma kuş cıvıltıları dolsa, ayaklarım toprağa bassa...
Ve en önemlisi de; yağmur sonrası o toprak kokusunu duymak istiyorum!
Hayal bu ya...
Belki bir gün...
Belki emekli olunca...
Ama bir gün "mutlaka"...
Yüreğine sağlık, ömrüne bereket Gülce'm...
Nicelerine inşaAllah...
Sevgiler sana... Yüreğimden yüreğine düşecek selamlarca...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta