Bak, kar taneleri parça parça
Ben görüyorum mutluluğu, bir sokak lambasından..
Gülüşmeler hoş, heyecanlıdır şimdi çocuklar...
Sıra sıra dizilmiş Düşler, kapıyı çalıyor şimdi.
Bak, yağmur düşüyor toprağa.
Hayat kazanıyor cılız papatyalar, laleler.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bakın hele... Gül diyarının Gülce'lerinin bereketine...
Betondan da katı olduk değil mi...
Anlamak yok!
Anlamaya çalışmak yok!
Dil çok da, dilde söz yok!
Ne çelişkidir bunlar Ya Rab!
Bu mudur yakışan, "eşrefi mahlukat" diye övdüklerine...
Benim bir hayalim var...
Hani o dön de bak dediğin köylerle ilgili... Ama hep ertelenmiş...
Küçücük bir kulübem olsa,
Artık her uyandığımda yeşili görsem, kulaklarıma kuş cıvıltıları dolsa, ayaklarım toprağa bassa...
Ve en önemlisi de; yağmur sonrası o toprak kokusunu duymak istiyorum!
Hayal bu ya...
Belki bir gün...
Belki emekli olunca...
Ama bir gün "mutlaka"...
Yüreğine sağlık, ömrüne bereket Gülce'm...
Nicelerine inşaAllah...
Sevgiler sana... Yüreğimden yüreğine düşecek selamlarca...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta