Bahri Kayaoğlu Şiirleri - Şair Bahri Kay ...

Önce inançlar ölür
Sevgilin gidince.
Bir haset, bir kin
Kalplere bir nefret dolar
Sevgi bitince..

Dünya yansa yıkılsada
Bizim içimiz rahat olsun.
Gel kuralım masamızı
Anılar mezemiz olsun..

Sakın sorma arkadaşım

Gelin çeyizine işlenen nakış gibi,
Mart ayı oldu mu,
Bellerdi babam,
Kökünün çevresini..
Çağalaya dönüşünce çiçeğin
Serçenin ötüşü gibi,

Aşkındı içtiğim zehir
Yüzümde hala sarısı..
Şu böğrümde ki
Ne bıçak
Ne de kurşun
Sensizliğin yarası...

Sene bin dokuzyüz yetmiş beş
İstanbul Rami'de otururdum..
Küçük bir odam vardı
Kitaplarım şöyle,
Masam şööyle dururdu.
Duvarda Akbank takvimi

Artık,
Gündüzümde güneşsin
Gecelerimde yıldızlar..
Senden başkası giremez yaşantıma.
Ne esmer, uzun boylu bir kadın,
Ne sarışın, mavi gözlü kızlar..

Buralara bahar geldi sevdiğim
Ağaçlar çiçek açmakta
Ne yana baksam kuşlar cıvıldaşıyor
Sensizlik topraktan fışkırmakta...
***
Beni görsen;

28 Nisan 1979 Malatya..
Çiçek açmış bahçemizde ki kayısı ağacı
İlk kez bu sabah gördüm.
Mektubun öğleden sonra geldi
Kızkardeşimin saçlarına,
Papatyadan bir taç ördüm...

Öpüp kokladığım saçlarına elveda
Elveda gözlerinin rengine...
Yeni bir güne
Yeni bir umuda
Seninle başlayan her şeye,
Elveda...

Tanrı'dan bir dilek diliyorum:
-Hiç bir güle benzeme...
Güller çabuk solarmış
Aşkın içimde çiçek açmış
Solmasını istemiyorum...