Bir gece vakti,yanan dokak lambası
Koyu lacivert bir gök yüzü
Ağzımda yanan bir sigara
Hafif bir rüzgar esintisi balkonda
Ağacın siyah tonunu ilk defa gördüm
Gök yüzünde bir tek yıldız yok
Bir barış türküsüydü bu söylediğim
Doğuda kürtçeydi batıda türkçe
Halaylar çekerdik düğünlerimizde kardeşce
Kız alıp vermekliydi hanelerimiz
Dualarla çıkardı evden geç kızlarımız
Düşlerim vardı seninle kurduğum
Umutla doluydu yüreğim sana dair
Ve sen yasaklar ülkesindeki sevdam
Çok zormuydu ellerimden sıkıca tutmak
Oysa ben sen ile var olmuştum
Toprağa karışmış ruhum hayat bulmuştu
Epey oldu be sevgili
Senden bahis etmeyeli
ayrılık koyuyordu eskiden
Şimdi gülüp geçiyorum yalan sevgine
Sahi ya baktım takvime
Dokunma be kahpe
Kirletme yüreğimi
Saftır ,temizdir ,bozma.
Uzak dur benden
Öyle güçlü biri değilim
Bakma bana öyle
Garip bir şehir İstanbul
Ne kaldı eskilerden ey koca şehir
Tek katlı gecekondulardan sıyrıldın
Kocaman binalar var üstünde şimdi
Yıkılan gece kondularla beraber
Komşuluklarda molozlara karıştı
Ey nebi sen gittin ya yuvalarimiz dağıldı
Müslüman adinda tacirler çıktı
Dinini pazara çıkardılar
Ey nebi sen giitin ya
Belamlar bizi seninle kandirdi
Sokaklarimiz şehitlerimiz ülkelerimizde kanlar akmaya başladı
Fahişe ruhlu insanlarla dolu dünya
Her insana bir bedel biçilmiş sanki
Kimi 5 paralık kimi ise metelik etmez
Sağım solum önüm arkam
Binlerce satılık ruh
Amaç yok, yaşamakmı, oda ne?
analar babalar görüp yaka silkiyor
bilmezlerki biz onların eserleriyiz
bizlere vermediler ahlak denen ilmi
şimdide ilk küfür edenler ebebeyinler
kimseler anlamazki halimizi anlatak
Çocukluğumu özledim annem
Her şeyin masum olduğu o yillari
Okula uykusuz uykusuz gittiğim günleri
Hic yakasi olmayan siyah önlüğünmü
Oynadığımız oyunlari özledim
Ağaçlarla dolu bahçelere dalmayi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!