Bahri Karaçöl Şiirleri - Şair Bahri Karaçöl

Zamansız dı her şey
Senin gelişin
Benim seni sevişim

Zamansızdı her şey
Oysa ki ne bilirdim

Sen dur deli gönlüm
Soğuk kışın gecesi uzun olur
Her nefes verişimde buharlanir cam
Yanan sokak lambası ciseleyen yağmur
Etraf zifiri karanlık bak boş koca sokak

Akşam’dı, seni bekledim sen gelmedin
Masamda söndü yaktığım mumlar
Buz gibi oldu ellerimle yaptığım melemen
Bilirsin yemek yapmaktan anlamam ama

Akşam’dı seni bekledim sen gelmedin

Isyanımı kendi içimde yaşıyorum
Şükürümü de
Öyle bir öfkem varki hayat sana
Alnının ortasına çakasım var mermiyi
Tek anlayan karanlik sanirim
Geceler ve sesizlik ile koyu bir sohpet

yatağımda yatarken gaflet uykusunda
bir rahmani ses çınladı kulağımda
allahu ekber diye başlar müezzin ezana
şeytan vesveseleri ile doldu içime o anda

içimden bir ses yat oğlum diyor

Şaire aşkı sormuşlar
Önce bir gök yüzüne bakmış
Sonra birde toprağa bakmış
Sebebini sormuşlar
Aşk gökyüzündeki bulutlara benzer
Bulutlara aşık oldun mu ? sen

Sair edep takınmaz bazen
Hayat senin ta a.q der
Mısralara yazmaz bazen
Sadece saçma sözler mırıldanır
Her söylediği anlam taşımasada
Kaldıramadığı bir isyan olayının içindedir

Şair gibi baksalar insanlar
Silah susar kalem konuşur
Öfkelendiğin vakit birine
Mısralara dökülür nefretin

Şair gibi baksalar insanlar

Saki doldur
Boşalmasın kadehler
Zira o boşaldikça
İçimde bir yangin
Sen getir 35lik yetmez
Oğlum 70lik olsun

Kadehi doldur içelim saki
Boş kalmasın sakın ha

Mezeyi boş ver meyhaneci
Buz getir, bir kaç şişe daha