Li ser nexşeya ruhê min erdnîgareke xwîndar,
Her xetek bi mîreka reş a zulmê hatiye xêzkirin.
Tewqa heft qat êş li canê min kiriye girê,
Qîrînên min ên bêdeng di vî bajarê bêdeng de dihejin.
Li bin lingên min şikestiyên camê, her gavek xwîn û birîn,
Perdeya li ser çavên min venabe, rengê hêviyê jibîr kiriye.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta