Bahattin Tonbul Şiirleri

Malum olur mu sana,bütün yaptıklarımız
Bakışın ölümdür ha,duruşun bende rüya
Karanlık gecelerde,anıp taptıklarımız
Sazımda bilmecedir,telinde çağlar dünya

Gururun kırıp geçer,karmı yağar üstüne

Beynime bir kurşun, sıkmışsın gibi
Senin geçmişini, düşünemiyom
Karşımda duruşun, gidişin gibi
İçimden acını, deşemiyorum

Özlemim de yalnız, hazanım oldu

Ben kimim
İnan seni sevmekten kimliğimi unuttum
Bak akşam oluyor yine ama ben hala seni düşünüyor
Senin için şiirler yazıyorum.
Belki de bu şiirlerde seni arıyorum canım.
Satırları yazarken içim ağlıyor çünkü sana ulaşamıyorum

Başarılı aşkı yaşadım onla
Akıllara ruhu, verir Allah’ım
Harikalar durur, kalplerde tonla
Asil yarim ölmüş, tükenmiş vahım
Tarih onu bana, bağladı sonla
Türk olmaktı umut, gönülde şahım

1-Aşk insanın bedeninde ruh gibidir
Elle tutulmaz gözle görülmez hissedilir
2-Aşk eldir umut bağlanmaz
3-Aşk gelir gider gönüllere mekan tutmaz
Tutmuş olsaydı başka başka gönüllerde doğmazdı
4-Aşk sevdadır yanan gönüllerde

Yüreğini gören, seni sevendi
En güzel yarınlar,onunla geçti
Harcatmayız aşkı,herşey güvendi
Gece karanlığı,umutla seçti

Rüyaların bitmiş,değmesin eller

Hayattaki en zor şey,yaşanan aşkı yıkmak
Yıktığın aşk üstüne,elinle toprak tıkmak
Karanlık gecelerde,özleyip dağa çıkmak
Ne kadar zormuş sevda, hele gönülde tutmak

Ölüm başa gelince,yarden ayrı yaşamak

Gülen insan çevreye neşe katar
Çeken insan acı tadar
Özleyen insan hasret yapar
Yalnız kalan yalnız yatar
Unutma ki kalp de kanlar
Sevenler için akar