ÖN SÖZ NİYETİNE
Yüce Rabbimin eş ettiği gönüller vardır. O gönüllerdir ki birbirlerine bu dünyada kanat kol oldukları gibi; kalan, öbür dünyaya gidenin ardından “Gitme n’olur! ” diye inler, onun Rab katına giderken giydiği o bembeyaz giysiyi gelinlik addeder ve “canım, ciğerim, yârim, Nilgün’üm” diye ağlatır şiirin mısralarını.
“Gül kanatlı meleğiyle” bir ömrü paylaşmıştır şairimiz; onunla nice günler, nice geceleri tatmıştır da “vedalaşmak için bir nefes bile bırakmamıştır ayrılık”; ama gönül, bir kez vermiştir izini onun izine…
Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Devamını Oku
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
