Baharla Buzul Arasi Şiiri - Seyfi Karaca

Konustuklari sessiz duvarlara yikilmis kalmis
Bakistigi suskun resimlere elveda ve kokladigi solgun ciceklere
Kirilmis aynalarda kalan ayriliklarin soguk yüzlü uzak seyrinin
Ne kadardiysa olmaz gelmez günlerde yorulup eskiyen yillarla
Belirsizlige konmus sis damlaciklari gibi selamsiz sabahsi
Her karartidan kimi bkledigini bile bilmeden donmus kalmis kiragidan
ve buzdan
O kadardir dün ile yarinin arasi
Baharla
Bir baska bahar arasi yol ve yolculuklarda
Zaman zuhuru geceye gündüze bölüsülmüs kimi yavan katik
Kimi zavar degirmenler hissesinden
Kayislar kolonlar sütünlar carklar kaygan bir zemini..
Kendi kendini avutan sarkaclarla
Sokaktan avluya, avludan gittikce uzaklasan gök yüzüne
Ister tutsun yagmur ister cöksün ayaz ister kopsun firtina
Günesten aydan gölgeden ve isiktan suya topraga nasip
Suncacik hayata mezun gelincik sevinci kadardir hic ile sonsuzluk
Iflah olmaz tutkuyla her perdede hersey kendine oyun
Kimi aynadaki yansimaya kimi isiktaki yanip duran
Aska kadardir hem yol hem de mesafet
Gelincik neyse insaninkinin degismez diger
Essiz ve benzersizin aynisi

Nisan / 22