Bir fırtına eser gönül telimden
Ne sığınağım var nede limanım
Anlamaz kimseler benim halimden
Bir kezzap misali yanıyor canım
Boynumu bükmedim namerde karşı
Bu yüzden vurdular ense kökümden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
