BAHAR VURGUNU
Ne zaman bakmağa kalksam sana battı gecelerimin şafağı
düştü samanyoluna hasret damlaları
döndü yorgun umutlar sevda artığı zamandan
çıktı gecenin korkusu karanlık batağından
yitirdik mavi perdelerini hayatın kabzasından.
Değişik iklimler yaşadık seninle zamansız hatalı
yinede kanımda dayanılmaz yokluğun aynı.
Sen bahar solu bana kalsın içli hazan
titredi gönül yaprağım ağladı hatıran.
Yitirdik umut yağmurlarını gecenin aynasından.
Dudağımızda hazin ayrılığın yitik şarkıları
yüreğimdeki güvercinler vuruldu can yaralı.
Bir atımlık kurşun oldu kirpiklerinde kalan
ışıklar devrildi kuşluk vakti gamzeler talan.
Yitirdik sevinçleri eşgali belirsiz gülüşler yalan.
Sonbahar oldu mintanım eylül sancılı
sarınmadı gönül askıda kaldı çocuk bakışları.
Nereye baksam çığlık aldanılmış zaman
sesin bir uçurum nihavend makamından
yitirdik aşkları yetim kaldı düşlerimde sevdan.
A.Vahap DAĞKILIÇ.
Bu şiir Şairin GÜN GÖRMEMİŞ DÜŞLER adlı şiir kitabından alınmıştır.
Kayıt Tarihi : 22.3.2005 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ediyorum bu güzel şiiri ve sizi
kesin şiirden anlamıyorum
artık nihayet şair ben de
kanıksadım bu duyguyu
size tebrikler
tebrikler
beni bana buldurduğunuz için
Dalında sararan yaprak özüne döner daima sadece bir an yeter insanın yüreğinden vurgun yemesi için anlamlı ve güzel bir şiir, kutlarım saygılar....
TÜM YORUMLAR (24)