Bahar Değişti Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Sabah sokağa çıktım.
Gökyüzü açıktı ama ben hâlâ tereddüt içindeydim.
Her şey olması gerektiği gibiydi
ve bu beni biraz korkuttu.
Çınarın altında durdum.
İnsanlar geçti, yüzüme bile bakmadan.
Gülümsemeyi unuttuğumu fark ettim,
Sonra seni gördüm.
Yaklaştın ama ayak seslerini değil,
duraksayışlarını duydum önce.
Sanki gelmeyi değil,
gelmemenin nedenini düşünüyordun.
Yanıma oturdun. İkimiz de konuşmadık.
Konuşsaydık da ne değişirdi?
Sözcükler çoğu zaman gerçeği incitir çünkü.
Bir martı kondu yanımıza, gitti sonra,
tıpkı günler gibi, hiçbir iz bırakmadan.
Yine de biliyorum, geldin.
Gözlerin biraz yorgun, omuzların biraz düşük ama geldin.
Ve bu kadarı yetti bana:
Seni beklerken kurduğum
onlarca ihtimalin içinden,
en suskun olanı gerçek oldu.
Şimdi bahar başlıyor belki ama içimde hâlâ
kıştan kalma bir çekingenlik var.
Çünkü bazen insan en çok istediğine kavuşunca ne yapacağını bilemez.
Aşk