Babamdı ve adamdı.
severdi emekçi elleriyle beni.
acıtır dururdu.
Olsun...
Nasırı da severdi beni.
Pos bıyıkları vardı hafif yemek bulaşmış.
peçete daha icat olunmamıştı.
Kamburdu.
Yere bakarak yürürdü.
Olsun...
Babamdı,adamdı ve ırgattı.
Hayalini bile zor hatırlarım.
Elleri.gofretliydi
elleri çikolata
Saçımı şöyle karıştırıverirdi.
Kızdırırdı beni.
Gülerdi.
Öksürürdü.
Olsun..
Babamdı,adamdı,ırgattı ve hastaydı.
Kucağında bulurdum uykuyu.
Üstünden inmezdim.
Oyun arkadaşımdı.
Kara yağızlıydı.
Güçlüydü de.
Yenerdi beni her seferinde.
Mızıkçılık yapardım.
Dayanamazdı gönlümü alırdı
Dedim sanırım
o bir babaydı.
Olsun...
Son görüşümdü.
Köhne bir hastanenin sararmış yatağında.
Gözlerindeki sevgi gelir aklıma.
Sonra hiç görmedin babamı.
Olsun...
Babamdı...
Kayıt Tarihi : 29.3.2013 13:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babam
Babam
babam bir hamaldı
dünyanın yükü üzerindeydi
ben, kardeşlerim, anam
kırlaşan saçları
aramızdan ağır ağır alıp, götürürken
hep gülümsedi bize
yaşamadı kendi hiç
kustu kursağımıza
heybesinden
kaldı kendi
bir iğne, bir iplik
ve biz
uçmayı öğrendik...
Hasan Buldu
Günün Şiiri'nin şairini ve seçki grubunu kutlarım.
TÜM YORUMLAR (7)