Babam bir öğretmendi…
Ama sadece sınıflarda değil,
Hayatın tam ortasında ders verirdi.
Kalemi kadar suskunluğu da anlamlıydı.
Tahtaya değil, kalbime yazdı bildiklerini.
Bana ilk harfi değil,
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta