Görmüyor insan etrafında olup bitenleri,dert başa düşünce.
Görünmüyor insana neşe, hüsran içine gark olunca.
Üşüyor inciden nazik cancazın kendi kışında.
Soluyorsun farkındasın soluduğun hicranı,
Ve sen biliyorsun sonunda ölümün en acımasız kaçınılmazlığını.
En ücra yerindesin şimdi ayrılıkların.
Tek-tek dökülüyor hayat ağacından insan nusubetleri.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta