Görmüyor insan etrafında olup bitenleri,dert başa düşünce.
Görünmüyor insana neşe, hüsran içine gark olunca.
Üşüyor inciden nazik cancazın kendi kışında.
Soluyorsun farkındasın soluduğun hicranı,
Ve sen biliyorsun sonunda ölümün en acımasız kaçınılmazlığını.
En ücra yerindesin şimdi ayrılıkların.
Tek-tek dökülüyor hayat ağacından insan nusubetleri.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta