Babam ve ben Şiiri - Serkan Beyazlı

Şu bencil hayatının bedelini kaç göz yaşı ödeyecek daha ?
Karanlık ruhuna kaç ışığı edeceksin feda ?
İçimdeki umut kırıntılarını kaç öfke kaç nefret parçalar daha ?
Yalnızım..tutma içinde beni senin kalbin kanlı bir mahzendir
Benden kaç can alıcaksın kaç çocuğa olacaksın mezar?
Ruhumu böl bin parçaya senin açtığın şu yaradan düşmez yere tek damla kan
Sen benim celladım elinden gelecek ölüme dahi muhtacım...

Ey Ruhuma saplanmış kanlı hançer sahibin benden kopan can değil mi ?
Ey ruhumun mâbedin'de deliye dönen sevda kuşu özgürlük seninde hakkın değil mi ?
Ey mahzun kalbim senin döktüğün bu yaş'a değecek mi sandın ?

Ah benim kanadı kırık serçem kin kanayan gözlere aldanıp gök'te uçmak neye yaradı?
Ah benim virane gönlüm
Sevda yoluna baş koymak bir kadına can olmak sana mı kaldı?
Sen ki en karanlık geceler de kendi canından yakıp ısınan değil miydin ?

Yalnızlığımın en sessiz ezgisi kulaklarım aşina ömrüme ilmek ilmek dokunan sen değil miydin?
Hayatım koca bir çınar dallarında ömür tüketen yavru serçem sen değilmiydin
Ah benim yarınlara umut kaynağım bugün dokunmadığım ellerinin sıcaklığı ruhumdaki cehennemden midir?