Canım Babacığım,
Yattığın yerde rahat uyu babacığım,
Gözlerimi kapattığımda, aklıma ilk gelen görüntün son halin oluyor nedense, keşke seni o halde görmeseydim, aklıma gülen yüzün gelseydi ben böyle kahrolmasaydım. Seni o durumda görmek beni şoka sokmuştu ve aradan geçen 1,5 yılın ardından düşüncelerimde sıkıştı kaldı o görüntün... Meğer seni ne çok seviyormuşum... Seni çok özlüyorum, benim canım babacığım...
Sen, daima benim en büyük desteğim olmuştun, çok nadir bile olsa bazen kızmış, bazen bağırmıştın, aradan beş dakika geçmeden gelip gönlümü almıştın.. Bana “Sakın hata yapma, yapacaksan da küçük olsun, büyük hatalar hayatını etkiler” derdin. Ben ise, aldığım kararlarda defalarca düşünür, hatasız davranmaya çalışırdım ama insanız işte hatasız kul olmuyor.. Hiçbir zaman yüzünü kara çıkarmadım...
Tüm hayatım boyunca, seni bir kez dinlemedim, bunu kabul ediyorum, o yüzden bütün hayatım etkilenmiş ve hala etkileri devam etmekte. Yine de senin kızındım, affederdin, biliyordum..
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta