Babam Şiiri - Ali Gücüoğlu

BABAM
Candan güvendiğin dostların yordu
Kemlik düşünmezdi hep hayra yordu
Yağlı yavan demez sofraya kordu
Haramı ar eder yemezdi babam

Meyve dikti bahçe yaptı batağı
Dedişin olukta durur otağı
Bir acı tütündü derdin ortağı
Halini kimseye demezdi babam

Kazma ile kazdı tarlalar açtı
Orakla tırpanla çok ekin biçti
Ellisinden sonra gürbete göçtü
Kısmetin peşinden çok gezdi babam

Ak pınarın bahçe ayrık getirdi
Mahsulün yerine diken bitirdi
Ne zalim dertmiş ki aldı götürdü
İsmini bir taşa yazdırdı babam

Bir şubat ayında yükledi göçün
Aklıma geldikçe yanıyor içim
Sılaya özlemi tek benim suçum
Bilirim hasretlik çok ezdi babam

Ne olur ALİ ye hakkın helal et
Gücümüz yetmedi bu imiş kısmet
Bir gün kavuşuruz az daha sabret
Özlemin yürekten süzüldü babam.
Alirıza gücüoğlu