On eylül ikibin onbir
Sonbaharın ilk günlerinde
Kalbimin kopmayan yaprağı
Ansızın toprağa düştü
Toprağı çok seven babam
Bahçede otlar arasında
Ansızın toprağa girdi
Yapayanlız Hakka gitti
Meğer güzel yapraklar
Tam sararmadan göçermiş
Dallarda boşluk, havada hüzün
Gönüllerde üzüntü bırakarak.
Biz senden razıyız
Yaratan da razı olsun
Bahçen cennet,makamın yüksek olsun
Sen kavuştun Mevlana, özlemek bizim olsun
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta