Ben her düşüşümde hatırlayayım;
Dünyada en çok senin sevgindi şifa olan, babacığım.
Bir dua gibi, bir nefes gibi hep var ol,
Eksilmesin kalbimde o güvenin.
Beni sen sev babacığım; sakın vazgeçme olur mu
Olur da bir gün vazgeçersen
yaralı ve yarım kalırım
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Hasret keşke üç beş gün sürseydi
Baba bu çınar
Kutlarım..
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta