Yalnızlığımla tükettiğim hayatımın bir gecesini daha teslim ediyorum içimdeki azraile…
Ellerimi uzattığımda bir dost daha bulamamaktan korkan düşüncelerim ve garip ama kimseyi istemeyen ruhumla bir gecemi daha teslim ediyorum içimdeki azrail’e ve azrail’imin içindeki başı boş sensizliğime…
Uzun ve sonu olmayan bir koridora bakar gibi bakarken geçmişime,ansızın uzanıveriyor ellerim kulaklarıma,ve bastırıyorum kulaklarımdan gelen acı sese…
Hayır,olamaz diyorum,hayatım böyle bir boşluk olamaz…
Ve bu koridordaki gibi giriş ve çıkış kapıları olamaz diyorum hayatımda…
Kapılar,
Sadece kapıları olan,uzun ve sonu olmayan yolumda bir adım daha atmak istemiyorum…
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz