Pek de yaşanmadı ya hayatı daha yolun başında, 19 yaşında. Psikoloji öğrencisi o kadar.
Ve kalabalıklar öylesine siyahtı ki insan unuttu renkleri.
Renkler.
Adını bülmediğiniz bülmemnekırdısı rengi gözleri.
Tellaffuzu olmayan bilmemneağzı rengi...
insanoğlu yalnızken cıvıl cıvıl
İnsanoğlu yalnızken rengarenk
İnsan.
İnsan yaşar, belli bir süre yaşar belli bir süre ise yaşadığını zanneder.
Zannederek geçirdiği zamanlarda ise tuhu sıkıntılarla kaplıdır.
Yaptığı tek şey kendini kaygıyla dolu bir kuyuya atmaktır.
Çıkabileceğinizden çok daha derin bir kuyu bu bahsettiğim.
Nefes alabileceği veya göz kırpabileceği bir yer yoktur.
Şah
Bir gün bir şah varmış
Hep güler hiç ağlamazmış
Ara sıra kaba çoğu zaman kibarmış
Ne olsa halden anlarmış
Yüzü gülse çiçek açarmış
Öyle suskun ve öyle derin
Bazen anlamsız
Bazen kısa
Öylesine dökülmediği belli
Diyorum Seyfiye ama işte
Dinlemiyor beni nafile
Zamanı nedir ölümün?
Doktorun son anda saatine bakıp not alınsın
Dediği mi?
Ah ölüm ne zaman gelsen zamansız olursun
Ne beklenmedik geliyor insana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!