Azizim Şiiri - Eminnur Acar

Zor zamanları yaşıyoruz, Azizim
Değişti insanlar, selam versen, geri vermiyorlar
Kaldı, Adalet ve Vefa isim olarak
Kaliteli birlikte, oluyor evlilikler
Nikâhları İmamlar kıyıyor,
Kıyma Azizim kıyma yazıktır

Bir tas temiz suya muhtaç, fakir
Zengin süt banyosu yapmaktadır
Kayboldu, kişilikler
Ne burun eski burun ne normal dudaklar
Kızın bile olsa tanıyamazsın, gözlerinde şimşekler çakar
Tanımaz oldu kimse kimseyi Azizim

Kim vurduya gidiyor insanlık
Zor zamanları yaşıyor
Gelecek de geldi işte, daha ne olacaktır
Edep yok Adap yok, yaşlılar bakım evlerindedir
Siz doğduğunuzda onlar sizi yurtlara mı verdiler?
Bencillik diz boyu, sadece benim olsun diyor insanlar

Kimse kimseye şans vermiyor
Dünya ki, ne çok seviliyor !
Bir daha mı geleceğiz dünyaya, diyorlar
Yarını düşünmüyorlar
Vur patlasın, çal oynasınlar
Müjganlar hiç bitmiyor, Azizim