Azizim Şiiri - İdris Yılmaz

Beklediğim bahar kışlara karıştı
Güller çiçekleri açmıyor azizim.
Dost bildiklerimiz düşmanla barıştı
Bir acı kahveyi içmiyor azizim.

Hicran içimizde hiç dinmeden çağlar
Garibin anası her zaman mı ağlar
Sevgi ve gayretle kurulunca bağlar
Nadan bu köprüden geçmiyor azizim.

Öfkeye kapılıp koşarken son sürat
Ne hapis geliyor aklımıza ne sırat
Ateşten kıvılcım can denen kır at
Aşk için böyle ter Saçmıyor azizim.

Yalnızlık kıymetli mücevhermiş meğer
Uğraşmadan elle yaşamaya değer
Hasetlik fesatlık günah ise eğer
Kimseler günahtan kaçmıyor azizim.

Münzevim insanlar kadir kıymet bilse
Hatalı izleri incitmeden silse
Şu yalan dünyada yaşayan hiç kimse
Arpa ekip buğday biçmiyor azizim.