Gün gelir konuşur insanın kendi sesi
Parlamaya başlar her şey
Adımızın altına sıkıştırdığımız her şey
Gökyüzü, kanaviçe, naftalin
Paylaştığımız ne varsa, unutulmaya yüz tutan
Odalarda, oralarda, yahut çocuk parklarında
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta