Aziksiz Azad Şiiri - Seyfi Karaca

Okunduysa vakit
Zaman kadranina posta pusulalari kosan kirmendir
Kivrilip giden merhabasiza sözden sakin, sohbetten suskun
Egrilen her ilin ucunu arsiz bir meraka büzülerek gersingeriden
Dallari incelere baskin bir serceye havalanmasini hazirlanan kanat gibi
Cesitlenmis renge cicekler boyanmis sokaklar kenari
Sam bir yerden esip gelen uzagin en tenhasina kuru karanfiller bosaltan
Calip duran garp sazlarin bohcasinda daldan dala efkar ayaz
Örtülmeye yakin günün perdesine sisli sözler ederek gözden geciren daglar
Icindeki sarhosluklara harman karbeyazliga göcüyor,
Güz ciplagi serilmis serpeden
iligindeki dügümlerin cözgüsü sanki atesten bir nesneye hediye
Yolda koyup can telasesiyla kacaktan kacaga ciradaki tellal
Acik tutuyor bagrinda yandigi kavruk nefesini ki…
Nice seyran yeri
Bensizin aziksiz azadidir diye

Seyfi Karaca………….Kasim / 14