Ruhum yangın mevsimlerini bekliyor baharda
Kendi çukuruna uzanmış bir ceset gibi bedenim
İçinde aşk olmayan yalancı sandıklardadır ölüm
Her ten cinneti beklermiş sevişmesiz odalarda
Her neden kefilsiz ayrılığın senedi boş avuçlarda.
Bazenler biriktirme yar, gönlünün sırça köşkünde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var