Senden nefret ettim
Herşeyinden
Kendini üstün sanmandan
Suratıma bakmandan nefret ettim
Dedim ki;
Sen büyüyene dek ben yokum
Sıcaklığımı hisedemiyeceksin
Yanında olmıycam
Arkanda durmıycam
Sen benimle konuşmayı öğrenene
Benim karşımda durmayı bilene dek
Katı varlığımı bir put gibi hissedeceksin
Soğudukça soğuyan,
Gittikçe uzaklaşan,
Varlığımdan şüphe ediceksin
Aynaya bakıp 'Ben ne yaptım? ' diyeceksin
Bana defalarca sorup cevabını alamadığın bu soru
Yavaş yavaş yiyecek seni
Sonra anlıyacaksın
Yalvaracaksın
Pişman olucaksın
Ama senden öyle uzak duruyo olucam ki
Avaz avaz bağırmak zorunda kalıcaksın
Bana çamur atarken kirlettiğin ellerini
Temizleyemiyceksin
Ve ben seni affedene dek
Azapta kalıcaksın! !
Kayıt Tarihi : 16.11.2009 22:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!