Azap Şiiri - Fatih Akar

Cehennem ehliyim azap içinde,
Dünya nüfusunda yokum artık ben.
Aklım yatak sardı ‘neden-niçin’ de,
Tabiri caizse “şok”um artık ben.

Zalim bir güzelin cefası, cevri,
Yenik yüreğime dayattı Sevr’i.
Devir bundan böyle kölelik devri
Belâya saplanmış okum artık ben.

Razıyım söz bitsin, kalem kırılsın.
Hakkımda en ağır hükme varılsın.
Saadet sofrası bensiz kurulsun.
Şeytanın lütfuna tokum artık ben.

Fatih’sem, bu yalnız ismen doğrudur.
Aynada suretim, cismen doğrudur.
Aslında varlığım kısmen doğrudur.
Birden az, sıfırdan çokum artık ben.