Azap Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Öyle bir boşluktayım ki tarifi imkânsız
Kelimeler anlamını yitirmiş
Sözlerin dünden sınırları çizilmiş
Rüzgârın şarkısı çalınır kulaklarımda
Götürür beni en hicaz duraklara

Göç mevsimi de değil
Güvercin gözlerinde hüzün var neden?
Yaz günü neden bulutlar kararır birden
Ya şu yaprak sararmış sonbahar gelmeden
Acım sızar çatlak duvarlarımdan bilmeden

Sokak lambaları tuhaflaşmış; göz kırpar
Sanki sevdiği varmış da cilve yapar
Yıldızlar dileklerime set koymuş
Kaymamak için ayaklarına kelepçe vurmuş
Bilmezler dileklerim göğsünden vurulmuş

Yollarımda gülsüz dikenler bitmiş
Hani gülün o paha biçilmez değeri
Dikenin acısından bilinirmiş
Can parçam ellere gittikten sonra
Değerin kıymetini diken ne bilmiş

Bugün bir hoşum dostlar dokunmayın bana
Dipten çeker derdin gemi diyemem ahvale
Sual ederim hal çare yoktur bu gama
Gözyaşım katık oldu yediğim lokmaya
Hal çare kalmamıştır bu çekilmez azaba