Sözün yetmediği andayım.
Huzurun bulunamayacağı gafletler içinde,
Sana uzattığım aşkın bileklerini
Vur vura bilirsen prangalara, kilitlere.
Vücudum ateşler içinde kaldığı zaman
Tenimin eriyip bittiği anda.
Sözümün para etmediği kara toprakta,
Kemiklerim rahat vermez bana olan aşkına
Hapsetsen de beni gözlerine.
Dudaklarıma vurduğun o kara mühürle
Asla kara çalamazsın ışıyan gönlüme
Umutlarıma, sevgime, sevilmeme.....
Haziran 2002
Fırat YılmazKayıt Tarihi : 26.8.2004 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)