Az Kalmıştı Şiiri - Emre Mülayim

Az Kalmıştı Durdum! ! !
Öyle Yakındım ki Tenine
Dokunsan Yanacaktın Tenime
Yakacaktın Beni de
Sonra Alacağım Seni de
Götüreceğim Yerler Başka
Yeniden Yelken Açmak Varken Aşka
Gitmeseydim Demeyeceksin Onunla Keşke
Vaktimiz Kalmayacak Zaten; Aşkı Yaşamaktan Meşke
Sen Yoksan Ölürüm

Bırak Kanasın
Yaraları Ben Sararım; Merhem Olurum
Saramasam da Boşver Ama
Ben Senin Yerine de Ölürüm

Bir Adam Varmış Sende
Bendenizim
Yağmurda Islanmayan Hani
Evet Benim İşte
Çünkü Ben Denizim
Senin Denizin

Benimsin Biliyorsun
Yine de Gelip Alsam Senden İzin
Döner misin Bana
Kaybolmadı Çünkü
Hala Duruyor Bende Bıraktığın İzin
Belki Yolum Uzun
Belki İçindeyim Sonsuzun
Belki de Farkına Varamadım Hala Bizim Sonumuzun
Ama Varacağım
Bulamazsam da Vardığımda
Kendimi Yeniden Yollara Vuracağım
Yada Yok;
Çekeceğim Sensizliğin Tetiğini
Senin İçin Kendimi Vuracağım

Sen Benim İçin Bu Kadarsın İşte