Ayva Çiçek Açmış- Aşk Böcüklerim

ruhu çürümüş bir ayvanın göğermiş renginden
size sesleniyorum
ah! benim külleşen saçımın yel geçirmez kıvrımları
dilimin köşegen kadife koridorları pencerelerimin akşam güneşi
sabahımın dişil sancıları adına konuşuyorum
-aşk dediğiniz ne
yunur yıkanır yenilir bişi mi
sizler dağ hoplatan yıldız göçüren
gül ağlatan gece gündüz turna uçuran
şakayık dilli şairler

sizin hiç işiniz gücünüz yok mu
sabah akşam öğlen ikindi yatsı hep buralarda
eğleşmeniz yetmedi bitmedi mi
sağlam geldim yaralı çıktım yeter ağlaşmayın
yâr sevgili diye inim inim inlettiniz ortalığı
bulandırdınız akar suyu

yâr dediğiniz ne ki- yalan
yâr dediğiniz ne ki -yara

siz hiç vefalı bir yâr ömrü uzun bir aşk gördünüz mü
ben görmedim duymadım da aşkın ömrü iki yıl
öyleyse iki yıl sıkın dişinizi direyin ayaklarınızı
kalbinize sahip çıkın

sizin yüzünüzden hüzün deryalarına battım
efkâr kuyularında kurudum teselli olsun diye yağmura sele toprağa sarıldım
güldürmediniz yüzümü hiç mi mutlu aşk olmaz
hiç mi bir kelebeğe çiçeğe arı konmaz
hep bal vermez boş kovanlarda
vızıldar inler durursunuz

yeterin! ayva çiçek açmış yaz mı gelecek
rahat bir nefes alın göğsünüzü esnetin kollarınızı ellerinizi gevşetin
iki eliniz iki parmağınızla dudaklarınızı yana çekin
hah! işte tam da böyle bak ne güzel gülümsediniz
bakın defterin yaprakları ayna gibi açıldı saçıldı
pırıl pırıl ışıl ışıl

bıkmadınız hiç ortalığı toza dumana kattınız
ciğerleriniz pare pare oldu akıllanmadınız - aşk-mış bre bre
aşk-mış hahahay! haha! vallahi şimdi çok güldüm
benim de içim açıldı güllerim ortalığa saçıldı
mis gibi koktunuz koktuk

akıllı olun aşk dediğiniz -yalan aşk dediğiniz- palavra
ruhu çürümüş bir ayvanın göğeren renginden
sesleniyorum size

ah! benim karayazılı talihim
kimler kırdı kanadını kolunu kimler aklını aldı kimler gönlünü çaldı
off!! çektikçe karşı ki dağların beli büküldü karları eridi
boranları uçurum üfürdü yıkıldım ocak başında
küllerin eteğinde

saçım başım is elim gözüm şiş ağlaya ağlaya
dövüne dövüne öldüm

ama iyi oldu be ilham geldi
çekilin yoldan kelimelerimin şahı - aşk- geldi
yiğit atım coşkun selim gürül gürül damarlarımdan akanım
çağıl çağıl çağlayanım gözlerimden
ırmak ol sel ol dilimden ak

şimdi oturup bir aşk şiiri yazmazsam kalemimin beli kırılsın
boynu vurulsun eğer sizleri ağlatmazsam
dilimin zembereği kopsun

defterim kalemim yazarım
katibim sözüm kısa özü uzun olsun
yâr dediğimin yarası kanasın
beni özlemediyse kalbi kurusun
off! ben biraz gam tellerimi çalıştırayım
keman sızlatayım gelirim yine

-defterde buluşalım güzeller

en güzel aşk şiirini yazanın çiçeği böceği aşklansın
hım uğur böceklerini atın gitsin aşk böcükleri konsun başınıza
aşk böcüklerim yaralı kuzularım
ruhu çürümüş ayva çiçeklerim
öpüldünüz toptan

.................
..............................

1010202513:28