Neymişsin nasılmışsın bilmeden senle tanıştım kader.
Bana neden kinlisin,neden bana acı çektirmekten mutlusun.
Bilemedim; senmisin benim yazımı yazan.
Sen misin benim hayatıma yön veren.
Sen misin benim ne kadar acı çekmemi belirleyen...
Öyleyse sen neymiş sin be kader.
Gül idim daldan kopardılar..
Canımı candan ayırdılar.
Sözün idim dilden etiler beni.
Gözün idim.ferden etiler
Beni senden ayırdılar.
Gönlüm figan eder..
Şimdi seni düşünüyorum
Sisli gecede,dışarıda yagmur çiselerken.
Sabahları kalkıp lastikayakkabıları giymeni.
Eline kitaplarını alıp okulun yolunu tutmanı.
Geceleri 12 direkli odada sekiz kardeşle
gaz lambasının önünde ders çalışmanı.
Sen
Hasret nedir bilirmisin.
Çektinmi sancıları.
Gözkapakların kapanana dek.
Gelirmi......
Dönermi diye bekledinmi hiç.
Sanal alemin insanları,kimi tatlı kimi acı..
Tanıdım,agresifini,piskopatını,insancılını.
Ama ya bende piskopatım,agresiyim insancılım.
Bende bilemedim....
Ama bu sanal alemde,gurbetten canlarla can oldum.
Ablaları bacıları dert ortakları.
Ne zaman sabrım tükenirse;
Gündüzlerim geceye dönüşürse;
Güneş dogmazsa;
umutlarım tükenirse;
İşte o zaman....
O zaman seni bırakacagım.
Özlüyorum!
Eski günlerimi;
Bagımı bahçemi.
Toprak damlı evimi;
Temiz saf yalanı dolanı bilmeyen;
İnsanlarımı.......
Dağların yamacındayım,firardayım.
Özğürlük için çarpışmadayım.....
Eziklik,hor görülmek,yoklukla mücadeledeyim..
Kendim için,insanlıkiçin,gelecekteki çocuklarım için...
Kimileri yaslamış sırtını Ağa’ya
Devletide almış yanına.
Sen değilmisin beni aglatan.
Sen degilmisin beni acılara boğan.
Söyle sen değilmisin..
Benim sevğimi hiçe sayan.
Bedenimde beynimde fırtınalar kopartan.
Saçlarıma karbeyaz hüzün bırakan.
Yürek yangınlarda hayat harap viranerlerde
Bunu bilen kim var kim bilinmezliklerde.
Sadece ayıp,yakıştırmadım sana demeklerden;
Başka ne yapıldı,kişilere..
İçindeki ağır yükü taşıdığı yalnızlıklarını.
Kim paylaşmak istedi ki.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!