Aysel Tarcan Şiirleri - Şair Aysel Tarcan

Yürek feryadında yanına koştum
Gözlerde şavkımam sönüyor anam..!
Ölüm pahasına dağları aştım
Sözlerde şakımam diniyor anam..!

Oğlum oğlum dedin yedin bitirdin

Ölüme firarda çıktın yoluma
Lütfumsun diyerek baktım haline
Gömmüşken sevdamı mazi seline
Nereye yolculuk? Meçhul aşığım..!

Bankta oturup dön diye bekledim

Sevdam tel örgüde duygum yargıda
Çöl ettin özümü can mı dayanır..!
Mahperi yüreğim her an sorguda
Göl ettin gözümü can mı dayanır..!

Güller isyanda dal yaprak döktükçe

Vuslatın zehriyse verin içeyim
Hangi yöne gitsem sızım dinmiyor..!
Unutup sevdamı benden geçeyim
Kalbi diyar etsem sızım dinmiyor..!

Her an farklı farklı telden çalmakta

Yüreğinde, davetsiz yolcuyum,
çöllerinde, susamış hancıyım,
Nefsindeyse, istemsiz arzuyum,
Bilsen ne acılar çekiyorum.

Git demene saatleri kurdum,

Ayrılığın demi içilmez acı
Kalbime saplanır hicranın ucu
İşlemiyor aşkta kanunun gücü
Sevdamızı dürüp, gamzeme gömdüm..!

Koynunda vuslatta bilmedim ayıp

Leyla dan beterdim ne çöller aştım
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin..!
Sevda meyleriyle göl oldum taştım
Ne zalimmiş meğer Allah kahretsin..!

Koynumda kıvrılıp uyudu yılan

Yürek karanlığıma gömdüğüm
Veda yangınım şuan avuçlarımda
Birazdan azad edecem sokul yalnızlığıma..!
Zemheri sardı kalbimin mevsimlerini
Sevdamın ışıkları söndüler hunharca
Kutsal makberin koynundayım şimdi

Saldırsa yağmurlar, devirse nehir
Sal günâhlarını, cennetim ol gel..!
Kudursa rüzgârlar, savursa zehir
Dal derinliklere, cennetim ol gel..!

Vûslat ufku doğsa, hemen kavuşsak

Mazini bir kere, sorgulamadık
Hiç değilse bezin, güzel olsaydı..!
Dağılmış yuvanı, yargılamadık
Hiç değilse gizin, güzel olsaydı..!

Vefayı, varlığı, bizlerde gördün