Aysel Tarcan Şiirleri - Şair Aysel Tarcan

Mecliste arsızca atıp tutanı
Mazlum birine iftira atanı
Kuş tüyü yatakta huysuz yatanı
Ne kul affeder ne de Yüce Allah..!

İşi gücü pişmiş aşa su katanı

Kimse görmez halim zulüm çekerim
Gülüp geçer dostlar kahır ekerim
Kuytu bir köşede yaşlar dökerim
Kul a kul edildim affet yarabbim..!

Şu kalbim yıllardır mutsuz haldedir

Derbeder kaderle düştüm yollara
Sıkılan elimdi, ölü tenlerde..!
Közde yüreğimle koştum kollara
Yakılan külümdü ölü tenlerde..!

Can çekişti kalp, deli anlarda

Sana sokuldukça, öteye kaçtın
Etrafa hep zehir ve nifak saçtın
Başımıza büyük sorunlar açtın
Sen herkesten daha, daha betersin..!

Okusan ne olur, dönen çarkın yok

Çöreklendi sevdam acıya doydum
Şafak tutar gibi dakkalar saydım
Her aşkın ardından yeniden aydım
Kalp dergahıma hoş geldiniz dostlar...!

Edep hamuruyla hakla yoğruldum

Zehrimi alladım nehire döktüm
Söğüt sen dalım sen salsın içimde..!
Kahrımı pulladım şehire çöktüm
Öğüt sen kelam sen halsin içimde..!

Kehribar diline ne oldu söyle

Maziyle sorgular yarim koynunda
Bilemem sevgilim hiç ısrar etme..!
Veda buselerim narin boynunda
silemem sevgilim hiç ısrar etme..!

Vuslat sancıları ürperir tende

Diyardan diyara alıp göndersen
Yürek feryadımı kalıp dindirsen
Hülyalı düşlere salıp kandırsan
Bahardan ırağım mihenk taşları..!

Her inci tanenden tablo yapılır

Rutbe mecrahında sen talip oldun
Değmeli yeniden zifiri sevdam...!
Hutbe mezrahında sen galip oldun
Eğmeli yeniden zifiri sevdam..!

Alaca zift döşe geçtiğim yola

Efkarla yaslandı gece koynuma
Sazımda tellenen zalim birisin..!
Hicranın kemendi takıldı boynuma
Sözümde bellenen zalim birisin..!

Zehr oldun kadehte içtikçe yaktın