Engelleri aşıp, koşmak isterdim,
Lokmanı yarıdan, bölsen yeter di
Göğsüne yaslanıp, coşmak isterdim,
Yolum kesilmeden, gelsem yeter di
Şansa dair herşey, hep senden yana
Gülmedi nedense, kaderin senin
Al ömrümü annem, yeter ki ölme
Öptükçe gül kokar, karbeyaz tenin
Al ömrümü annem, yeter ki ölme
Canından bezsen de, çekip gitmedin
Haykırsan duyar mı doğduğun şehir
Sezilse darlığın yıkılma dostum..!
Sönse tüm yıldızlar çıldırsa nehir
Ezilse varlığın yıkılma dostum...!
Bin vaad vererek aşka başlarlar
Üvey evlat gibi her gün çattınız
Hasır edip yere serdiniz yıllar
Kadehte dert sunup sırra kattınız
Her şerde doruğa erdiniz yıllar
Gözün sevem dünya hep aldın benden
Sözün sevem dünya hep çaldın benden
Özün sevem dünya hep yoldun benden
Kime gülüm deyim hırkam yok ise
Yalaka edenler malı götürür
Bunca feryatları duymadı câni
Konan kurallara uymadı câni
Nice canlar aldı doymadı cani
Sinsice sınırdan sızdı câniler
Sevda zindanına mahkum düşeli
İzbede halimi göresin yolcu
Aşk yollarım çalı diken döşeli
Zulmedene ceza veresin yolcu
Kalbinden sevdamı kesip attırdın
Umut yelkenine sarıldım ey yâr
Yaşanmış maziyi esip attırdın
Bu kaçıncı deprem yarıldım ey yâr
Senden ömür değil bir an istedim
Yetim iklimimde sevdama seçtim
Vuslat kadehinden al şerbet içtim
Feryat figan edip canımdan geçtim
kahreden dilini sustur be zalim
Hakikattir bilip sözüyle kandım
Efkarla yaslandı gece koynuma
Sazımda tellenen zalim birisin
Hicranın kemendi takıldı boynuma
Sözümde bellenen zalim birisin
Zehr oldun kadehte içtikçe yaktın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!