Ayşegül Atmaca Şiirleri - Şair Ayşegül A ...

uzun uzun aydınlatıyor geceyi yıldız
bir bakıyorum yanımdasın
bir bakıyorum yoksun
yarım kalan bir masal gibi aklımda
yüzün isimsiz keşifsiz bir ada
ağlıyorum

sahi sen niye döndün ki
tam da unutmayı başarmışken seni
zevk mi veriyor sana çaresizliğimi görmek
beni böylesine delirtmek
döndün de iyi mi oldu sanki
daha neyim kaldı ki sana verecek

hemen gidip gülen bir resmimi çektirip
cenaze hazırlıklarına başlamalıyım bugün
önce bir mezar yeri ayırtmalıyım kendime
ve hergün gidip oradaki çiçekleri sulamalıyım
sonra birer birer veda etmeliyim dostlarıma
sokak kedilerine sokak köpeklerine

soğukkanlı bir katilsin sen rüzgar
darmadağın ettin beni bir sonbahar
aşkla harman olup gitti tenim
ruhumda açılan bütün yaralar senin eserin

sanki sen değildin benim istediğim
içimdeki o büyük sevgi çoktan bitti
bir anlık heyecanmış benim yaşadığım
seni tanıma hevesim geldi ve geçti
neyi yanlış yaptık hiç düşünmedim
dışardan bakarken gerçekten iyiydi

inandım mı sanıyorsun öldüğüne
yine bir köşede saklanmış kıs kıs
alaycı alaycı gülüyorsundur bana
ama kutlarım beğendiğimi inkar edemem
herkes rolüne iyi hazırlanmış bu defa
sanki gerçekten ağlıyorlar tabutunun başında

bir ateşsin sen
yalnızlığım
özlemimsin birşeylere
gülüşlerim
gülen yüzüm
yarım kalmış cümlelerim

uç noktasındayım hayatımın
ve bir adım var sonuma
hiç yaşamadığım dünler dizili şimdi
geride bıraktığım sürpriz kutucuklarda
yarınlar hep merak konusu
düşündükçe hiçbirşeylerin korkusu var

tüm iç çekişmelerini de yanında götür giderken
unut düşlerinde nasıl yılan gibi kıvrıldığımı koynunda
akıt kanında ki o son mikrobuda gitsin benden kalan bütün izler
her ah çekişinde bir kez daha nefret et benden
bak siliyorum işte
ruhumun bütün kötülüğünü

kimse seni unuttuğuma inanmak istemiyor nedense
oysa öyle mutluyum ki ben
dün hıçkırıklara boğulup ağlarken
senden kurtulduğuma bir kez daha sevindim
çok sürmez
bak göreceksin