Beşiktaşliyim
Sahil kenarında gördüm seni
Papatyalarin yanında
Güvercinlerin önünde
Onlar kadar güzeldin, gözümde
Gülüşün derin konu
Göklerdeki güneş gibisin
Önümü aydınlatırsın hep
Kartlallardan farkın yok hep zirvedesin
Hayatımın anlamı kalbimin sahibi
Aslansın canım babam
Narin ellerin kıyamam öpmeye
Deniz kenarı,
Huzur veren tek yerdi belkide,
Kuşlar,dalga sesleri...
Dertleri unutturuyor insana,huzur veriyor.
Hafif rüzgarlar ,
Küfür sesleriyle uyanmak mı
Kavganın gürültünün içinde büyümek mi
Bazı geceleri sokakta geçirmek mi
Yaşamak.
Yoksa kahvaltı hazır sesleriyle uyanmak mı
Bir güz sabahında
Ayrıldım, duygularımdan düşüncelerimden
Papatyalar sarı yapraklarıyla
Güzü getirdiler bana
Hüzünlendim geçen senelerime.
Keskin bi bıçak var ,
Elimde tutuyor olmam bile canımı yakıyor.
Başkasına uzatsam,
Kaçıyor tutmaya korkuyor.
Cebime koymaya çalışsam,
Boynumda ip var ,
Konuşsam boğazımı sıkıyor.
Sussam ağırlık oluyor,
Kesmeye çalışsam bıçak boğazıma batıyor.
Boynumda iple yaşıyorum ben,
Ölüm;
Bazılarımızın en çok istediği,
Bazılarımızın kaçtığı şeydi ölüm.
Aniden bı anda çaresiz yakalandığımız şeydi.
Yaşamak istemeyen insanlar,
Ben seni düşünmüyorum,senle yaşıyorum;
Senle veya sensiz yaşadığım anlar kalbimde,
Sen istediğin kadar uzaklaş benden,
Gittiğin, gezdiğin her yerde ben varım.
Hayallerimde yaşıyorsun,
Birinci kadeh;
Kafam daha iyi değildi aslında,
Hatırlar gibiyim yaşadıklarımı,
İçimdeki yorgunluğu hatırlıyordum.
İkinci kadeh;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!