Ayşe Akdoğan Şiirleri - Şair Ayşe Akdoğan

Bir gelsen,
Gülüşlerimi sereceğim yollarına.
Bir gelsen iki gözüm,
Çiçek çiçek açıp,
Düşeceğim yollarına
Bir gelsen kalbimin yarası,

Uzun yıllardan beri Almanya’nın Köln şehrinde yaşıyorduk. Yoğun çalışmalarımdan sonra, Köln’deki Hukuk fakültesini kazanmıştım.
Kayıtımı yaptırdıktan sonra; annem ve babamla birlikte köyüme gitmek
istiyordum.

Özlem doluydum yurdumun her köşesine. Her ne kadar buradaki yaşam tarzına
Alışmış, olmama rağmen beş seneden beri görmediğim köyümü çok özlemiştim.

Çocukluğum sokaklarda geçti benim. Ben daha küçükken kaybetmişim annemi… Babam annemden sonra kendini bırakmış içkiye vermişti.
Beş kardeştik babam hep akşamları gece geç saatlerde içkili sarhoş bir şekilde geliyordu. Bizim farkımızda bile değildi. Hiç bir zaman babamın saçlarımı okşadığını hatırlamam.Sevgi nedir görmemiştim babamdan.Gülüşlerim bile yarım kalmıştı.Yarınım var mıydı onu bile bilmiyordum.Sevgisiz yarınlar olabilir miydi?

Gece kondu gibi bir evde oturuyorduk. Soğuk bir kış günüydü. Dışarıda feci bir soğuk vardı. Bizim yakacak ne odunumuz, ne de yiyecek bir kuru ekmeğimiz vardı. Tir, tir titreyip babamı beklerdik. Elinde belki birkaç odun ekmekle gelir diye.
Ama her eve dönüşünde ne elinde odun, ne de bir parça ekmek olurdu.

Sensizliğin resmini çizerim
Gözyaşlarımla yüreğime
İçim acır.
Gözlerimin önünden
Hayalin geçer
Puslu sonbaharlar serilir

Tutmadım ki hiç ellerini
Bakmadım ki hiç gözlerine
Yüreğini gördüm
Yüreğini sevdim
Seni sevdim ben
İncinir kırılırsın diye

Gel Bak;
Sokaklar kaldırımlar,
Mavi Pencerede Sabahlayıp
Seni Soruyorlar Bana
Ağaçlar Yollarıma Eğilip
Hesap Soruyorlar Bana

Nerede olursa olsun
Yeter ki sen yanımda ol.
Bir sahil kasabasında,
Ya da bir dağ başında
Ne fark eder.
Ellerim ellerinde,

Sevdamı güvercinler taşır kanatlarında
Sabahın ilk ışıkları ile birlikte
Sessizce gelirler pencerene
Sevdamı fısıldayıp kulağına;
Sonra bir tutam da
Sevdamdan bırakıp

Ben geldim sevdiğim uyan
Sana umut getirdim
Umutsuzluk nedir bilmeyelim
…Açmayalım gözlerimizi umutsuzluğa

Ben geldim sevdiğim uyan

Evsizdi yüreğim, yurtsuzdu

Senin gözlerinin, önüne düştüğünde

Soğuk bir kış mevsimiydi