Ve karanlık Bir geçit sonu, çıkmaz bir yol, bir engel, bir boşluk ve ardına gizlenen bir unutkanlık ile yollardaki engellerle geçen bir yaşam kesiti...
Aslında bir bensizlik savaşı ile çaresizliklerin hüküm sürdüğü bir sensizlik gün sonu.
Etrafı kara dikenlerle kaplanmış bezmişlik yapıştıran zaman içinde yol sürgünlüğü ile yine o eski bir tarih anımsaması bu yol yine aynı yol ve aynı ağaçlıktaki rüzgâr...
Başı boş düşünceler sanki ayağı sıkıştıran ayakkabıya kızgınlık gibi bir öfke ki can yakan nefes almalarla sanki...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta